
ทุกวันนี้ต้องยอมรับว่า เราใช้โทรศัพท์มือถือกันแทบจะตลอดทั้งวัน จนกระทั่งหลับตานอนกันเลยทีเดียว การโทรคุยกันลดลงไปอย่างมาก เราใช้การพิมพ์ข้อความแทนการได้ยินเสียงกันจริงๆ ซึ่งเหตุนี้เอง ทำให้ในบางครั้งหรืออาจจะหลายๆครั้ง ข้อความหรือสติ๊กเกอร์ที่ส่งให้กันนั้น ผู้รับไม่ได้รู้สึกถึงเจตนาที่แท้จริงของผู้ส่ง หรืออาจเข้าใจไปในคนละความหมายเลยก็เป็นได้ โดยเฉพาะในการพูดคุยกันระหว่างหนุ่มสาวที่กำลังคบหากัน แต่ก็ไม่พยายามที่จะพูดคุยกันโดยตรง กลับให้ตัวหนังสือเป็นผู้ส่งความรู้สึกแทน
-
บางคนใช้การแชทบนมือถือนี้เพราะเลี่ยงที่จะแสดงความกล้าที่จะคุยกับเธอหรือเค้าโดยตรง อาจเพราะพูดไม่เก่ง หรือรู้สึกเขินอาย แต่พอได้พิมพ์เท่านั้น คล่องเลย สติกเกอร์นี่เต็มเครื่อง ทั้งแบบฟรีและแบบเสียเงินซื้อมาเก็บไว้
-
บางคน รู้สึกว่าสามารถเขียนแทนความรู้สึกได้ดีกว่า เพราะว่าเราสามารถมีเวลาที่จะคิด มีเวลาที่พิจารณาแก้ไขข้อความ กลับไปกลับมาจนกว่าจะพอใจ จึงค่อยกดส่งให้เธอหรือเค้าอ่าน
-
บางคนคิดว่าทุกวันนี้ใครๆก็ใช้มือถือแชทคุยกัน รวมทั้งเธอที่เป็นที่หมายตาของเราด้วย เพราะฉะนั้นเธอก็คงรู้สึกแบบเดียวกันกับเราว่า มันคือช่องทางการพูดเคุยที่สะดวกที่สุดแล้ว
-
หลายคนอาจคิดลึกไปกว่านั้น ว่าการที่เราใช้มือถือแชทคุยกันนั้น ไม่มีใครรู้ว่าเราคุยอะไร กับใคร สามารถคุยพร้อมกันหลายๆคนในเวลาเดียวกันได้อย่างสบายมาก ซึ่งเธอหรือเค้าก็ไม่มีทางรู้ว่าเราคุยกับเธอคนเดียวหรือเปล่า แต่หากเป็นโทรศัพท์แล้ว โทรไปไม่รับ โทรไปไม่ติด หรือโทรไปสายไม่ว่าง อันนี้คงต้องมานั่งอธิบายกันยืดยาวแน่นอน